Stanisław Ignacy Witkiewicz "Narkotyki"/"Drogen"

Abstrahując od samej treści książki, która może czytelnikowi przypaść do gustu lub też nie, należy zastanowić się nad faktem, jakim wyzwaniem jest przełożenie wspaniałego języka autora na inny, dajmy na to niemiecki, co zaraz stanie się próbą z moim udziałem. Oprócz tekstu i jego wyrazu, spójrzmy też na słowa już dzisiaj nieczęsto używane: gwazdrać, gwajdlić, gwędolić. Czy nie warto byłoby przewrócić je językowi polskiemu?

"Ciągłe obniżanie poziomu artykułów, książek i teatru do gustu danego przekroju społecznego doprowadza do tego, że wychowuje się coraz niższej wartości pokolenia, do których poziomu znowu trzeba się obniżać i w ten sposób dojdzie się wreszcie do społeczeństwa kretynów, dla których naprawdę sztuki Kiedrzyńskiego będą "niezrozumialstem" w teatrze z powodu ich zbytecznej filozoficznej głębi, dla których muzyka kabaretowa nawet stanie się za poważna, a wagonowa lektura dzisiejsza będzie tak trudna, jak dziś jest dla nich teoria Einsteina. Zanika na wszystkich punktach ambicja stworzenia czegoś doskonałego samego w sobie, chęć prawdziwego wysiłku i szczerości, i dążenia do prawdy - chodzi tylko o zdobycie pieniędzy za wszelką cenę".

"Das ständige Senken der Artikel-, Buch- und Theaterqualität bis zum Geschmack der jeweiligen sozialen Spiegelung führt dazu, dass Generationen von immer niedrigerer Qualität erzogen werden, zu denen Niveau man sich wieder senken soll, auf diese Weise kommt es im Endeffekt zu einer Gesellschaft der Kretins, für die die Stücke Kiedrzysnkis auch zu "Unverständlichkeit" im Theater wegen ihrer unnötigen philosophischen Tiefe werden, für die selbst Kabaretmusik zu klassisch sein wird, und die Unterhaltungslektüre so schwierig sein wird, wie heutzutage die Theorie von Einstein. In aller Hinsicht stirbt die Ambition aus, etwas Perfektes an sich zu kreiieren, die Lust zu richtiger Anstrengung und Ehrlichkeit, und die Lust zum Streben nach der Wahrheit - es geht nur um das Geld um jeden Preis"